وقتی الگویی مثل رزمندگانی دارم که خم به ابرو نمی‌آورند از خودم خجالت می‌کشم

به گزارش خبرگزاری فارس،‌ کارگردان فیلم «غروب شد بیا»  گفت: از آنجایی که با جنگ مانوس بودم و این مقوله همواره مسئله ام در زندگی بوده ساخت کارهای جنگی برایم راحت تر است. شاید اگر بخواهم فیلم خانوادگی بسازم نتوانم . اما از ساخت فیلم جنگی همیشه  لذت می برم.

او گفت: وقتی جنگ شروع شد به عنوان خبرنگار  در جنگ حاضر شدم و از آن دوران خاطرات زیادی دارم .در فیلم شب بخیر فرمانده زندگی من  با جنگ و چگونگی آن را  روایت می کنم. اینجا می توانم بگویم بهترین دوران زندگیم وقتیست که صحنه های جنگ را در فیلمم ضبط می کنم. صحنه های انفجار و اکشن را وقتی   در فیلمم را می شنوم انگار زیباترین موسیقی دنیا را گوش می دهم . بهترین لحظات زندگیم زمانیست که صحنه های جنگی را در فیلمم به تصویر می کشم.

کارگردان فیلم «پنالتی»در خصوص ساخت فیلم های جنگی و مشکلات این حوزه  توضیح داد:وقتی بنا شد فیلم های دفاع مقدسی ساخته شود، قول هایی مبنی بر حمایت  از این گونه آثار داده شد. اما من هیچ وقت به خاطر این گونه حمایت ها  به این سینما روی نیاوردم و هیچ وقت هم روی کمک کسی حتی زمان نوشتن فیلم نامه  حساب باز نکردم. یا علی گفتم و راه افتادم و اتفاقا خدا به غیرت شهدا هیچ وقت مرا تنها نگذاشت و کمک ها همیشه از جایی رسید که حتی فکرش را نمی کردم. به عنوان نمونه اگر ما برای ضبط صحنه ای به  ده تانک  احتیاج داشتیم به ناگاه برایمان بیست تانک رسید یا نمونه های دیگر.از این دست شگفتی ها در ساخت فیلمم از جانب خدا زیاد دیدم.

شاه حسینی در خصوص اینکه خیلی  از فیلمسازها این روزها نسبت به ساخت  فیلم های  جنگ گلایه دارند گفت:

ساخت فیلم جنگی به انگیزه شخص  بر می‌گردد.  وقتی کسی  هدفش  فتح قله باشد به مشکلات اطراف و حاشیه ها نگاهی  ندارد. اما اگر کسی برای تفریح به کوه نوردی می رود مشخص است که با اولین مشکل از ادامه راه مایوس می شود. من به شخصه همیشه نگاهم به نوک قله کوه بوده و به  پایین  نگاه نکردم. یکچنین مشکلاتی که فیلمسازان دیگر که می گویند برای من هم هست اما من به مشکلات اهمیت نمی دهم و نادیده می گیرم. . وقتی یاد زمان جنگ می افتم که رزمند های ما با چه سختی می جنگیدند از اینکه گلایه کنم خجالت می کشم. رزمند های ما جای خشاب نداشتند که فشنگ را داخلش بریزند فشنگ ها را یا در دستمال می پیچند و یا در جیب می گذاشتند. با چشمانم دیدم که با کتونی خیس در زمستان راه می روند .رزمنده ای ما برای غواصی ابتدایی ترین وسیله یعنی کفش غواصی نداشتند..من این لحظات را دیدم . حال می خواهیم در اوج آرامش و امنیت فیلم بسازیم گلایه می کنیم؟آنها خطر مرگ را هر لحظه با چشم می دیدند.. ما یکچنین خطراتی ندارم.

وی ادامه داد: وقتی با چشمانم دیدم که رزمنده‌های ما در بدترین شرایط از جانشان می‌گذشتند این کمبودها را حس نمی‌کنم. آن‌ها خم به ابرو نمی آوردند چون هدف داشتند. من وقتی الگویی یک چنینی دارم از خودم خجالت می‌کشم.

انتهای پیام/